Սեքսուալ հեղափոխությունից մինչեւ «իմպոտենտ» հանրահավաք

Երբ լուրջ քաղաքական ուժերն զբաղված են աչքակապությամբ, խաղերով, իրենց ունեցած ռեսուրսը վաճառքի դնելով կամ կարճ ասած հարկադիր պարապուրդի են մատնված, քաղաքական դաշտ են դուրս գալիս իրական մարմնավաճառներն ու խեղկատակները: Ահա այդպիսիններից է օրիորդախառն տիկին Անի Զախարյանը’ Հայաստանի Նոր քաղաքական մշակույթ կուսակցության հիմնադիր և ղեկավարը:
Ի սկզբանէ տպավորություն կար, որ այս կինը իրոք ինչ որ նոր բան է ուզում ասել ու ինքնարտահայտման ու ինքնաիրացման կարիք ունի, գոնե սեքսուալ հեղափոխություն է փորձում իրականացնել:
Անի Զախարյանը քաղաքական արենա մտավ ոչ թե քաղաքական-գաղափարական նորարարությամբ, այլ ոչ ավել ոչ պակաս’ 26 տարին լրացած աղջիկներին կուսությունից զրկվելու կոչով և սեփական չբավարարված սեքսուալ կյանքի ներկայացմամբ; Իր հակակուսական հայտարարության արդեն հաջորդ օրն իսկ նա հանդես եկավ հարցազրույցով, ուր արդեն բավական լուրջ-լուրջ կարծիքներ էր արտահայտում. թե մեկ գիշերվա մեջ ինչ էր փոխվել այս կիասօրիորդ կիսատիկնոջ մեջ Աստծուն է միայն հայտնի ու …իր տերերին: Այո, կարճ ժամանակ անց անվիճելի դարձավ, որ սույնը
գործող իշխանությունների հերթական «թամաշայի» գլխավոր հերոսուհին է ու չստացված նախագծերից մեկը, հայաստանյան քաղաքական դաշտն աղճատող հերթական պրոյեկտ:
Հակակուսության մասին մոլագարության հասնող իր հայտարարություններից հետո թվում էր կբավարարվեր միայն իր կերպարը սրբագրող հարցազրույցներով, բայց ոչ, քաղաքական նոր ուժի նորահայտ լիդերը արդեն հանրահավաք է անցկացնում ու ամբողջովին միս ու արյուն տալիս այն աղճատված ու փոշիացած վիճակին, ինչի մասին վերեւում խոսեցինք: Երբեմնի ՀՀԿ-ականը, ով իր պատմելով հինգ պակաս վիճակներում է եղել խորհրդարան մուտք գործելուց, բայց հանկարծ հանուն սկզբունքների դիմում է գրել ու դուրս եկել կուսակցությունից’ թքած ունենալով պատգամավորական ապահով կենցաղի անձեռնմխելիության ու այլ բաների վրա, քանզի « ՀՀԿ-ականների մեծ մասը բացի սեփական շահից, որեւէ միտում չունեն պետություն զարգացնելու»,այսօր ոչ ավել, ոչ պակաս հեղափոխություն անելու ձեռնոց է նետել ՀՀԿ-ականների դեմ:Իր հանրահավաքին մի Նիվայի պասսաժիր զանգվածի առջեւ նա լուրջ-լուրջ, խրոխտ-խրոխտ հայտարարել է, թե հարկավոր է ոտքի կանգնել, և համառ, աշխույժ ձևով պայքար մղել նպատակին հասնելու համար:
Նա առաջարկում է անցկացնել ստորագրահավաք, դրանով պայքարել իշխող վերնախավի դեմ: Եթե ստորագրահավաքն արդյունք չտա, նա առաջարկում է խմբերի բաժանվել. մի խումը դուրս կգա քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանի, մեկը՝ ԿԳ նախարար Արմեն Աշոտյանի, մեկը՝ տանսպորտի և կապի նախարար Գագիկ Բեգլարյանի դեմ, իսկ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հարցերը նա վերցնում է հենց իր վրա:
Համաձայնեք անկախ ամեն ինչից այս կուսակցապետը հոգեթերապևտի հետ անկեղծ զրույցի կարիք ունի:Անշուշտ, քիչ թե շատ հումոր ունեցող ցանկացած լրագրողի համար սա պարարտ նյութ է հումորային, զվարճալի նյութ գրելու համար։ Բայց ամեն ինչ ավելի քան վտանգավոր է ու տխուր ծիծաղելու համար։
Բանը հասել է նրան, որ քաղաքական դաշտի համընդհանուր տխուր ֆոնին ասպարեզ են նետում նաեւ այսպիսի գաղափարական «մարտիկների», ցույց տալով, որ Հայաստանում քաղաքական–հասարակական մակարդակն այնքան ցածր նիշի վրա է , որ նման խելագարներն անգամ կարող են հանրահավաք անել ու քաղաքական հարցեր բարձրացնել, իսկ սա արդեն ոչ թե ծիծաղելու, այլ անհանգստանալու տեղիք է տալիս։

Անի Սահակյան